دانلود لایه رستری کیفیت خاک برای تولید محصولات زراعی

داده های ارائه شده در این بخش از سایت جهانی تهیه شده و بعد از اصلاخات و درونیابی مجدید صورت گرفته تا دقت آن را افزایش یابد و شامل لایه های زیر است که برای پژوهش های کشاورزی و مرتبط با آن استفاده میگردد:

1-در دسترس بودن مواد مغذی،

2-ظرفیت نگهداری مواد مغذی،

3-شرایط ریشه دهی،

4-در دسترس بودن اکسیژن به ریشه،

5-نمک های اضافی،

6- سمی بودن و کارایی.

7-کیفیت خاک

لایه خاک مورد استفاده کشاورزی  به طور خاص به نیازها و تحمل محصول خاص مربوط می شود. برای نشان دادن کیفیت خاک، مجصول ذرت به دلیل اهمیت جهانی و پراکندگی جغرافیایی وسیع به عنوان محصول مرجع در طبقه خاک انتخاب شد.
کیفیت خاک برای پیکسل به پیکس با روش درون یابی برآورد گردیده است برای محصولت ذرت برآورد شده است. بنابراین، نقشه‌های مشتق‌شده برای کیفیت‌های خاک، تنها کیفیت «خاک‌های اصلی» را نشان می‌دهند.
جزئیات روش های تخمین برای کیفیت خاک از ویژگی های خاک در HWSD عبارتند از:

توجه داشته باشید که طبقات مورد استفاده در ارزیابی کیفیت خاک عبارتند از:

1: بدون محدودیت یا جزئی

2: محدودیت های متوسط

3: محدودیت ها را قطع کنید

4: محدودیت های بسیار شدید

5: عمدتاً غیرخاکی

6: منطقه دائمی منجمد

7: اجسام آب

قیمت هر فایل برای دانلود: 10000 تومان

1- در دسترس بودن مواد مغذی (SQ1)

این کیفیت خاک برای کشاورزی موفق با نهاده های پایین و تا حدی برای سطوح نهاده متوسط تعیین کننده است. تشخیص های مربوط به در دسترس بودن مواد مغذی چندگانه است. ویژگی های مهم خاک، خاک سطحی (0-30 سانتی متر) عبارتند از: بافت/ساختار، کربن آلی (OC)، pH و کل پایه های قابل تعویض (TEB). برای زیر خاک (30-100 سانتی متر)، مهمترین ویژگی های در نظر گرفته شده عبارتند از: بافت/ساختار، pH و TEB.

ویژگی های خاک مربوط به در دسترس بودن مواد مغذی خاک تا حدی همبستگی دارند. به همین دلیل، محدودترین مشخصه خاک در ارزیابی با میانگین خصوصیات کمتر محدود خاک باقی مانده ترکیب می شود تا کیفیت خاک SQ1 را نشان دهد.

1- ظرفیت نگهداری مواد مغذی (SQ2)

ظرفیت نگهداری مواد مغذی برای اثربخشی کاربردهای کود از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و بنابراین برای شرایط کشت سطح نهاده متوسط و بالا از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
ظرفیت نگهداری عناصر غذایی به ظرفیت خاک برای حفظ مواد مغذی اضافه شده در برابر تلفات ناشی از شستشو اشاره دارد. مواد مغذی گیاه در خاک در محل های تبادلی که توسط کسر خاک رس، مواد آلی و کمپلکس خاک رس-هوموس فراهم می شود نگهداری می شود. تلفات با شدت شستشو متفاوت است که با نرخ زهکشی رطوبت خاک از طریق نیمرخ خاک تعیین می شود. بافت خاک از دو طریق بر ظرفیت نگهداری مواد مغذی تأثیر می گذارد، از طریق تأثیر آن بر روی مکان های تبادلی موجود بر روی مواد معدنی رس و نفوذپذیری خاک.
خصوصیات خاک مورد استفاده برای خاک سطحی به ترتیب عبارتند از: کربن آلی (OC)، بافت خاک (متن)، اشباع پایه (BS)، ظرفیت تبادل کاتیونی خاک (CECخاک)، pH و ظرفیت تبادل کاتیونی کسر رس (CECclay). pH خاک به عنوان شاخصی برای سمیت آلومینیوم و کمبود ریز مغذی ها عمل می کند.
محدودترین این مشخصه خاک با میانگین خصوصیات کمتر محدود خاک باقی مانده برای تخمین ظرفیت نگهداری مواد مغذی SQ2 ترکیب می شود.

3- شرایط ریشه (SQ3)

شرایط ریشه دهی شامل عمق مؤثر خاک (سانتی متر) و حجم مؤثر خاک (حجم درصد) مربوط به وجود شن و سنگ است. شرایط ریشه زایی ممکن است تحت تأثیر وجود فاز خاک باشد که یا عمق موثر ریشه زایی را محدود می کند یا حجم موثر قابل دسترسی برای نفوذ ریشه را کاهش می دهد. شرایط ریشه دهی به روابط مختلف بین شرایط خاک منطقه ریشه زایی و رشد محصول می پردازد. عوامل زیر در ارزیابی در نظر گرفته می شود:

کفایت جای پا، یعنی عمق کافی خاک برای محصول برای لنگر انداختن؛
حجم خاک موجود و نفوذپذیری خاک برای ریشه ها برای استخراج مواد مغذی؛
فضایی برای گیاهان ریشه و غده برای توسعه و عملکرد اقتصادی در خاک؛ و
عدم وجود خاصیت انقباض و تورم (عمودی) که بر گیاهان ریشه و غده تأثیر می گذارد.
محدودیت‌های عمق/حجم خاک بر نفوذ ریشه تأثیر می‌گذارد و ممکن است تشکیل عملکرد (ریشه‌ها و غده‌ها) را محدود کند. خصوصیات خاک مربوطه در نظر گرفته شده عبارتند از: عمق خاک، بافت/ساختار خاک، خواص عمودی، خواص ژلیکی، خواص پتریک و وجود قطعات درشت. این کیفیت خاک با ضرب محدودیت عمق خاک با محدودترین ویژگی خاک یا فاز خاک تخمین زده می شود.

فازهای خاک که مربوط به شرایط ریشه زایی است تا حدودی با توجه به منبع نقشه خاک و طبقه بندی خاک مورد استفاده متفاوت است. در HWSD اینها عبارتند از:

فازهای خاک فائو 74: سنگی، سنگی، پتریک، پتروکلسیک، پتروژپسیک، پتروفریک، فراگیپان و دوریپان.
فازهای خاک فائو 90: رودیک، لیتیک، پرتروفریک، پلاسیک، اسکلتی، فراگیپان و دوریپان.
فازهای خاک ESB و سایر مشخصات مربوط به عمق/حجم خاک: سنگی، سنگی، پتروکلسیک، پتروفریک، فراگیپان و دوریپان، و وجود سنگریزه یا بتن، موانع ریشه (6 طبقه) و لایه های نفوذ ناپذیر (4 طبقه).

4- در دسترس بودن اکسیژن (SQ4)

دسترسی به اکسیژن در خاک تا حد زیادی با ویژگی های زهکشی خاک تعریف می شود. تعیین طبقات زهکشی خاک بر اساس روشهای توسعه یافته در فائو (FAO 1995) است. این روش ها نوع خاک، بافت خاک، فازهای خاک و شیب زمین را در نظر می گیرند.

جدا از ویژگی های زهکشی، کیفیت خاک در دسترس بودن اکسیژن ممکن است تحت تأثیر ویژگی های خاک و زمین باشد که از طریق وقوع فازهای خاص خاک تعریف می شوند. اینها برای طبقه بندی FAO ’74 فازهای خاک نشان دهنده شرایط فریاتیک، و برای طبقه بندی FAO ’90 فازهای خاک هستند که به ترتیب نشان دهنده شرایط فرآتیک، آنتراکیک، اینندیک یا پلاسیک هستند.

5- نمک اضافی (SQ5)

تجمع املاح ممکن است باعث شوری شود. مازاد نمک های آزاد که به عنوان شوری خاک نامیده می شود، به عنوان رسانایی الکتریکی (EC بر حسب dS/m) یا به عنوان اشباع مجتمع تبادلی با یون های سدیم اندازه گیری می شود که به عنوان سدیم یا قلیائیت سدیم شناخته می شود و به عنوان درصد سدیم قابل تعویض (ESP) اندازه گیری می شود. ).

شوری از طریق مهار جذب آب بر محصولات زراعی تأثیر می گذارد. شوری متوسط بر رشد تأثیر می گذارد و عملکرد را کاهش می دهد. شوری بالا ممکن است محصول را از بین ببرد. سدیمی باعث سمیت سدیم می شود و بر ساختار خاک تأثیر می گذارد که منجر به ساختار ستونی عظیم یا درشت با نفوذپذیری کم می شود. جدای از شوری و سدیمی بودن خاک، شرایط نشان داده شده توسط فازهای خاک شور (سالیک) و سدیم ممکن است بر رشد و عملکرد محصول تأثیر بگذارد.

در صورت وقوع همزمان خاک های شور (سالیک) و سدیم محدودیت ها با هم ترکیب می شوند. محدودترین شرایط ترکیبی شوری و/یا سدیمی خاک و وقوع فاز شور (سالیک) و/یا خاک سدیم انتخاب شده است.

6-سموم (SQ.6)

pH پایین منجر به سمیت های مرتبط با اسیدیته، به عنوان مثال، سمیت آلومینیوم، آهن، منگنز و کمبودهای مختلف مانند فسفر و مولیبدن می شود. خاک‌های آهکی معمولاً کمبود عناصر ریزمغذی مانند آهن، منگنز و روی و در برخی موارد سمیت مولیبدن را نشان می‌دهند. گچ رطوبت موجود خاک را به شدت محدود می کند. تحمل گیاهان به کربنات کلسیم و گچ بسیار متفاوت است (FAO، 1990؛ Sys، 1993).

PH پایین و کربنات کلسیم بالا و سنگ گچ متقابل هستند. سمیت های مرتبط با اسیدیته مانند سمیت های آلومینیوم و کمبود مواد مغذی ریز به ترتیب در SQ1، در دسترس بودن مواد مغذی، و در SQ2، ظرفیت نگهداری مواد مغذی به حساب می آیند. بنابراین این کیفیت خاک SQ6 فقط شامل کربنات کلسیم و سمیت های مربوط به گچ است. محدودترین ترکیب کربنات کلسیم و گچ اضافی در خاک و وقوع فازهای پتروکلسیک و پتروژپسیک خاک برای تعیین کمیت SQ6 انتخاب شده است.

7- کارایی (SQ7)

ویژگی های تشخیصی برای نشان دادن کارایی خاک بر اساس نوع مدیریت اعمال شده متفاوت است. کارایی یا سهولت خاک‌ورزی به ویژگی‌های خاک‌ورزی مرتبط مانند بافت، ساختار، محتوای مواد آلی، قوام خاک / چگالی ظاهری خاک، وجود سنگ‌ریزه یا سنگ در پروفیل یا سطح خاک و وجود سنگ سخت پیوسته در کم عمق بستگی دارد. عمق و همچنین رخنمون سنگ. برخی از خاکها مستقل از شرایط رطوبت کار آسانی دارند، خاکهای دیگر فقط در شرایط رطوبت کافی قابل کنترل هستند، به ویژه برای کشت دستی یا ماشین آلات سبک. عمق نامنظم خاک، شن و سنگ در پروفیل و رخنمون سنگ، ممکن است از استفاده از ماشین آلات سنگین کشاورزی جلوگیری کند. محدودیت‌های خاک مربوط به بافت خاک و ساختار خاک به‌ویژه بر LUT‌های کشاورزی کم و متوسط تأثیر می‌گذارد، در حالی که محدودیت‌های مربوط به عمق نامنظم خاک و شرایط خاک سنگی و صخره‌ای بیشترین تأثیر را بر عملیات آماده‌سازی و برداشت مکانیزه زمین، نهاده‌های مکانیزه سطح بالا دارد. کشاورزی LUTs بنابراین محدودیت‌های کارایی برای ورودی‌های کم/متوسط و زیاد به‌طور متفاوتی مدیریت می‌شوند.

کیفیت خاک کارپذیری شامل موانع فیزیکی برای کشت و محدودیت‌هایی برای کشت است که توسط کانی‌شناسی بافت/رس ایجاد می‌شود. کیفیت خاک SQ7 با ترکیب محدودترین ویژگی فاز خاک/خاک با میانگین شرایط ویژگی های باقی مانده به دست می آید. فازهای خاک در نظر گرفته شده در کمی سازی SQ7 عبارتند از: سنگی، سنگی، پتریک، پتروکلسیک، پتروفریک، فراگیپان و دوریپان (FAO ’74)، و سنگی، پتروفریک، رودیک، اسکلتی، دوریپان و فراگیپان (FAO’90).

منبع

Data Citation:
Fischer, G., F. Nachtergaele, S. Prieler, H.T. van Velthuizen, L. Verelst, D. Wiberg, 2008. Global Agro-ecological Zones Assessment for Agriculture (GAEZ 2008). IIASA, Laxenburg, Austria and FAO, Rome, Italy.