گردشگری کشاورزی، که گاه گردشگری مزرعه ای نیز نامیده می شود، گونه ای از گردشگری روستایی است که در ارتباط مستقیم با کشاورزی در نواحی روستایی قرار دارد. گردشگری کشاورزی انعکاسی از تدارک فرصت های جدید در زمینه ایجاد فرصت های اقتصادی از طریق گردشگری در مزارع می باشد. این گونه از گردشگری را می توان ترکیبی از یک وضعیت طبیعی و روند کشت و برداشت محصولات کشاورزی به عنوان فرصتی در محدوده تجربه گردشگری دانست. در نواحی روستایی تعدادی مزارع وجود دارد که در بازنمایی یک قابلیت خاص یا چشم انداز بسیار مناسب، ممکن است به عنوان مکانی برای گذران اوقات فراغت از سوی بازدید کنندگان شهری یا غیر بومی انتخاب شوند. شکل گیری گردشگری کشاورزی ناشی از عواملی در دو سویه یک روند ما بین گردشگران و کشاورزان می باشد. گردشگران که در ساختارشکنی پسا مدرن، تجربه گردشگری انبوه را ارضا کننده نمی یابند در پی گریز از محیط های پرازدحام و متراکم شهری و زندگی در سیطره تکنولوژی در مفهوم گشتل آن به دنبال یافتن مکان های جدید برای کسب تجربه های اصیل گردشگری می باشند که این خود با افزایش سطح درآمد و تبلور گذران اوقات فراغت به عنوان یک حق در رابطه است. هرچند جریان سرمایه داری سازمان نیافته در عصر بسامدرن در شکل دهی به سبک زندگی اکسپرسیونیستی نیز در این امر بسیار سهیم است.
